عوامل سرکوب و شکوفایی خلاقیت کودکان از زبان کن رابینسون
ما ایرانیان ضرب‌المثلی جالب داریم که می‌گوید: «حرف، باد هواست». اما گاهی یک حرف حساب کافی است تا موجی ایجاد کند و جهانی را به حرکت درآورد. یک سخنرانی چند دقیقه‌ای از یک معلم در سال 2006 چنین نقشی داشت. کن رابینسون در سخنرانی خود نظام آموزشی رایج در جهان را به چالش کشید و مدرسه را عامل اصلی سرکوب خلاقیت کودکان معرفی کرد. در این مطلب از وبلاگ سرسرا به بررسی نظرات او در مورد عوامل سرکوب و شکوفایی خلاقیت کودکان می‌پردازیم.
کن رابینسون که بود؟
سر کن رابینسون (Sir Ken Robinson) نویسنده، مربی و سخنران بریتانیایی بود که به خاطر فعالیت‌هایش در زمینه خلاقیت و آموزش شهرت داشت. او در 950 در لیورپول انگلستان به دنیا آمد و در سال 2020 در سن 70 سالگی درگذشت.
رابینسون مدرک لیسانس هنر را در زبان انگلیسی و دیپلم در آموزش و پرورش از دانشگاه لیدز دریافت کرد و بعداً مدرک دکترای آموزش را از دانشگاه لندن گرفت. او کار خود را به عنوان معلم در انگلستان آغاز کرد و بعداً به عنوان استاد آموزش در دانشگاه وارویک و دانشگاه لیورپول مشغول به کار شد.
رابینسون یکی از مدافعان برجسته خلاقیت در آموزش بود و استدلال می کرد که سیستم های آموزشی سنتی اغلب خلاقیت و نوآوری را در دانش آموزان سرکوب می‌کنند. او چند سخنرانی در TED در مورد این موضوع ارائه کرد، از جمله “آیا مدارس خلاقیت را می کشند؟” که بیش از 70 میلیون بار دیده شده است و یکی از محبوب ترین سخنرانی های TED در تمام دوران است.
رابینسون علاوه بر کارش در آموزش، چندین کتاب از جمله «یافتن جوهر درون» و «مدارس خلاق» تألیف کرد. او همچنین سخنران و مشاور مورد توجهی بود که با سازمان‌ها و دولت‌های سراسر جهان برای ترویج خلاقیت و نوآوری همکاری می‌کرد.
رابینسون در طول زندگی حرفه‌ای خود جوایز و افتخارات متعددی را برای کمک‌هایش به آموزش و خلاقیت دریافت کرد، از جمله نشان شوالیه از ملکه الیزابت دوم در سال 2003 برای خدماتش به هنر. او به طور گسترده به عنوان یکی از تأثیرگذارترین متفکران در زمینه آموزش و خلاقیت شناخته می شود و کار او همچنان الهام بخش مربیان و دانش آموزان در سراسر جهان است.
نظر کن رابینسون درباره عوامل سرکوب خلاقیت کودکان در مدرسه
به گفته سر کن رابینسون، عوامل متعددی وجود دارد که می‌تواند خلاقیت کودکان را در سیستم آموزشی سرکوب کند. در ادامه این علت‌ها را بررسی می‌کنیم.
آزمون‌های استانداردسازی شده
رابینسون استدلال می کند که ارزشیابی استاندارد عامل اصلی سرکوب خلاقیت در کودکان است. او بر این باور است که تمرکز بر مهارت های حفظ مطالب و تست زنی فضای کمی برای خلاقیت و نوآوری باقی می‌گذارد.
همسان‌سازی عامل سرکوب خلاقیت در مدرسه
رابینسون معتقد است که سیستم آموزشی به جای تشویق فردیت و تنوع، تاکید بیش از حد بر انطباق و یکنواختی رفتار و شخصیت کودکان دارد.
برنامه درسی محدود
رابینسون بر این باور است که برنامه درسی بیش از حد محدود و متمرکز بر موضوعات آکادمیک است و فضای کمی برای خلاقیت، هنر و سایر فعالیت های غیر آکادمیک باقی می‌گذارد.
فقدان آزادی
رابینسون استدلال می کند که سیستم آموزشی بسیار سفت و سخت و ساختار یافته است و به دانش آموزان آزادی کمی برای کشف علایق و اشتیاق خود می‌دهد.
ترس از شکست
رابینسون معتقد است که ترس از شکست مانع اصلی خلاقیت در آموزش است. او استدلال می‌کند که سیستم آموزشی به جای تشویق به آزمایش و ریسک‌پذیری، تاکید بیش از حد بر دریافت پاسخ صحیح دارد.
کلیشه‌ها
رابینسون بر این نظر است که کلیشه‌های فرهنگی و جنسیتی نیز می‌توانند خلاقیت را در کودکان سرکوب کنند. او معتقد است که کودکان را می‌توان با انتظارات و سوگیری‌های اجتماعی در مورد آنچه که باید به آن علاقه‌مند یا قادر به انجام آن باشد، از خلاق بودن باز داشت.
این عوامل، به گفته رابینسون، “فرهنگ همرنگی با جماعت” را ایجاد می‌کند که خلاقیت و نوآوری در آموزش را سرکوب می کند. او از تحولی در نظام آموزشی که خلاقیت، فردیت و نوآوری را ارتقا می دهد، حمایت می‌کند و توصیه‌های عملی برای والدین، معلمان و سیاست‌گذاران در مورد چگونگی دستیابی به این هدف ارائه می‌دهد.
راه های شکوفایی خلاقیت کودکان از نظر کن رابینسون
کن رابینسون معتقد بود که خلاقیت بخش اساسی آموزش بوده و پرورش آن در کودکان مهم است. او راه‌هایی را برای کمک به شکوفایی خلاقانه کودکان در سیستم آموزشی پیشنهاد کرد:
1. تشویق کنجکاوی کودکان
رابینسون معتقد بود که کودکان به طور طبیعی کنجکاو هستند و تشویق این کنجکاوی برای کمک به رشد خلاقیت آنها مهم است. معلمان و والدین می توانند این کار را با پرسیدن سؤالات باز، فراهم کردن فرصت هایی برای کاوش و آزمایش، و تشویق کودکان به سؤال پرسیدن و جستجوی پاسخ انجام دهند.
2. ارائه فعالیت های باز و آزاد
ارائه فعالیت های باز برای کودکان و نوجوانان می‌تواند به رشد خلاقیت آنها کمک کند. این فعالیت‌ها می‌تواند شامل پروژه های هنری، نوشتن آزاد و انواع فعالیت های کارگاهی باز باشد که کودکان را تشویق به کشف علایق و ایده‌های خود می‌کند.
3. تشویق ریسک پذیری
از نظر رابینسون ریسک، بخشی ضروری از فرآیند خلاقیت است. معلمان و والدین می توانند با ایجاد یک محیط امن و حمایتی که در آن کودکان احساس راحتی در امتحان چیزهای جدید و اشتباه کردن می‌کنند، کودکان را به ریسک کردن تشویق نمایند.
4. فراهم کردن زمان و مکان
رابینسون معتقد بود که خلاقیت برای رشد، نیاز به زمان و مکان دارد. معلمان و والدین می‌توانند زمان و فضای لازم را برای کشف علایق و ایده های کودکان و توسعه مهارت های خلاقانه شان فراهم کنند.
5. ترویج همکاری و مشارکت
رابینسون بر این باور بود که همکاری بخش مهمی از فرآیند خلاقیت است. معلمان و والدین می‌توانند کودکان را تشویق کنند تا روی پروژه ها و تکالیف با هم کار کنند و نظرات و ایده‌های خود را با یکدیگر به اشتراک بگذارند.
6. تشویق دیدگاه های متنوع
از نظر کن رابینسون تنوع برای خلاقیت ضروری است. معلمان و والدین می‌توانند کودکان را تشویق کنند تا دیدگاه‌ها و ایده‌های مختلف را بررسی کنند.
ما در سرسرا؛ مدرسه ایرانی هنر و خلاقیت بر آن هستیم تا با استفاده از نظرات مربیان بزرگ آموزشی به کشف و شکوفایی استعدادها و خلاقیت کودکان و نوجوانان یاری رسانیم. برای این منظور ما دوره های زیر را بررسی می‌کنیم:
برای کسب اطلاعات بیشتر و پیش ثبت نام به بخش سرسرای خلاقیت مراجعه فرمایید.
منابع
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.